دلم میخواد برات نامه بنویسم با دستخط. که حرکت خودکار و حس لحظهمو درک کنی. ببینی رقّت درون، چجوری حروف رو قشنگتر میکنه. یا شایدم ضعیفتر و بعد منتظر بشم تا کاغذت بیاد. که هزار بار بخونمش. که همۀ حسی رو که نگفتی، از شکل کلماتت بیرون بکشم و تنفسش کنم.
آه تو ای بعید دور!
درباره این سایت